Czy zauważyłeś kiedyś, że w chwili, gdy słyszysz lejącą się wodę – odkręcanie prysznica, cieknącą wodę z umywalki, a nawet spłukiwanie toalety – nagle odczuwasz palącą potrzebę siusiu?

W jednej chwili możesz czuć się doskonale, a w następnej biec do łazienki.

To uczucie jest niezwykle powszechne i nie dzieje się tylko „w twojej głowie”.

Stoją za nim realne przyczyny fizjologiczne i psychologiczne.

Połączenie mózgu z pęcherzem moczowym

Twój pęcherz nie działa sam. Jest ściśle kontrolowany przez mózg i układ nerwowy. Gdy pęcherz się napełnia, nerwy wysyłają sygnały do ​​mózgu, informując go o jego poziomie napełnienia. Następnie mózg decyduje, czy nadszedł odpowiedni moment na oddanie moczu.

Gdy wszystko działa prawidłowo, system ten jest elastyczny. Możesz wstrzymywać mocz, kiedy jest to potrzebne, i oddawać go, kiedy jest to wygodne. Jednak pewne czynniki mogą zaburzyć tę równowagę – a bieżąca woda jest jednym z najsilniejszych.

Warunkowanie klasyczne: wyuczony odruch

Jednym z głównych powodów, dla których bieżąca woda wywołuje potrzebę oddania moczu, jest warunkowanie klasyczne, ten sam proces psychologiczny, który rozsławiły psy Pawłowa. Z czasem mózg uczy się kojarzyć określone bodźce z określonymi czynnościami.

Pomyśl o tym: wiele osób korzysta z toalety podczas mycia rąk, prysznica czy szczotkowania zębów. Dźwięk płynącej wody często pojawia się tuż przed lub w trakcie oddawania moczu. W końcu mózg łączy ten dźwięk z czynnością oddawania moczu. Nawet jeśli pęcherz nie jest całkowicie pełny, mózg wysyła sygnał „idź teraz”.

Mówiąc prościej, Twoje ciało zostało wyszkolone tak, aby reagować automatycznie.

Rola relaksu

Bieżąca woda działa również uspokajająco. Dźwięk może obniżyć poziom stresu i rozluźnić mięśnie – w tym mięśnie dna miednicy i zwieracza cewki moczowej, które normalnie pomagają utrzymać mocz.

Kiedy te mięśnie się rozluźniają, trudniej jest powstrzymać potrzebę oddania moczu. Jest to szczególnie zauważalne, gdy jesteś już w pewnym stopniu świadomy swojego pęcherza, nawet jeśli nie jest on pilnie pełny.

Wyzwalacze sensoryczne i układ nerwowy

Szum wody aktywuje części układu nerwowego odpowiedzialne za odruchy i automatyczne funkcje organizmu. Ta stymulacja może zwiększyć świadomość pęcherza, sprawiając, że doznania wydają się silniejsze i bardziej natarczywe niż w rzeczywistości.

U osób z wrażliwym pęcherzem efekt ten ulega nasileniu. To, co może wydawać się łagodnym sygnałem, nagle staje się nagłym przypadkiem.

Dlaczego jest to częstsze u niektórych osób

Zjawisko to jest bardziej zauważalne w przypadku:

• Osoby z nadreaktywnym pęcherzem
• Kobiety z osłabieniem mięśni dna miednicy
• Osoby starsze
• Osoby, które często sikają „na wszelki wypadek”
• Każdy, kto regularnie oddaje mocz pod prysznicem

W takich przypadkach pęcherz może być już wytrenowany do opróżniania się przy mniejszych objętościach, co ułatwia czynnikom takim jak dźwięk przejęcie kontroli.

Czy to problem?

Sporadyczna potrzeba oddania moczu przy dźwięku płynącej wody jest normalna i nie jest niebezpieczna. Jeśli jednak zdarza się za każdym razem i zaczyna utrudniać codzienne życie, może to wskazywać na nawykową reakcję pęcherza, a nie na rzeczywistą potrzebę fizyczną.

Z czasem natychmiastowa reakcja na każdy bodziec może zmniejszyć pojemność pęcherza i zwiększyć częstotliwość oddawania moczu, tworząc cykl, który trudno przerwać.

Jak zmniejszyć odruch

Trening pęcherza może pomóc. Kiedy usłyszysz płynącą wodę i poczujesz lekkie parcie, zatrzymaj się na chwilę. Zastanów się, czy parcie jest silne, czy tylko automatyczne. Odczekanie nawet kilku minut może pomóc w przeprogramowaniu mózgu.

Inne pomocne nawyki to m.in.:

• Unikanie niepotrzebnych wizyt w toalecie
• Wzmacnianie mięśni dna miednicy
• Utrzymywanie stałego nawodnienia organizmu (nie od razu)
• Ograniczanie kofeiny i substancji drażniących pęcherz